Problem społeczny jakim są ciąże wśród młodocianych dziewcząt jest nie do przecenienia. Wielu kobietom sama perspektywa nieplanowanego macierzyństwa w tym niestabilnym okresie życiowym, wywołuje lęk. Jest to całkowicie zrozumiałe, biorąc pod uwagę połączone z tym ryzyko dla zdrowia matki i jej nienarodzonego dziecka. Co ciekawe, ów strach przed niechcianym macierzyństwem w tak młodym wieku, jest obecny także u dorosłych kobiet. Spróbujmy zbadać korzenie tego fenomenu.
Statystyki Światowej Organizacji Zdrowia pokazują, że problem ciąż nastolatek dotyczy zarówno krajów rozwiniętych, jak i tych rozwijających się. Dane za rok 2017 r. prezentują, że największą liczbę urodzeń wśród młodocianych matek (między 10 a 17 rokiem życia) odnotowano w Rumunii – 9154, Wielkiej Brytanii – 5360, we Francji – 4361 oraz Niemczech – 4152. Polska z wynikiem 2318 urodzeń, zajęła siódme miejsce na tej liście.
Definiując ciążę nastolatek, można ją określić jako specyficzny stan, dotykający dziewczynki i dziewczęta w wieku od 10 do 19 lat. Wśród nich można wyróżnić trzy grupy wiekowe: wczesną młodzież (10–14 lat), średnią (15–17 lat) i późną (17 lat i więcej). Ogólnoświatowe statystyki pokazują, że liczba ciąż nastolatek systematycznie spada – z 64,5 na 1000 kobiet w roku 2000, do 42,5 na 1000 kobiet w 2021 roku.