Nadczynność tarczycy jest jedną z dwóch najczęściej występujących chorób tego organu. W jej wyniku tarczyca produkuje zdecydowanie za dużo hormonów, względem tego jakie jest zapotrzebowanie całego organizmu. Hormony, które wytwarza tarczyca to trijodotyronina (T3) oraz tyroksyna (T4). Są one odpowiedzialne między innymi za nasz metabolizm oraz regulację termiczną organizmu. Gdy hormonów jest za dużo, nasz organizm zaczyna się buntować i wtedy pojawiają się pierwsze objawy choroby.
Przyczyny nadczynności tarczycy
Możliwych przyczyn powstawania nadczynności tarczycy jest wiele. Pierwsza z nich to choroba Gravesa i Basedowa. To choroba autoimmunologiczna na skutek, której wytwarzane przeciwciała pobudzają tarczycę do nadmiernej produkcji hormonów. Kolejną przyczyną nadczynności tarczycy mogą być jej guzki lub tak zwane wole tarczycowe. Nadczynność tarczycy może być również wywołana przez podostre zapalenie tarczycy, dokładnie tak jak niedoczynność tarczycy. Wśród przyczyn wyszczególnia się także poporodowe zapalenie tarczycy. Ponieważ tarczyca jest ściśle związana z przysadką mózgową, to gdy jeden z tych organów choruje, drugiego również dotyka choroba.
Objawy nadczynności tarczycy
Objawy, które powinny nas zaniepokoić i zachęcić do wizyty u lekarza to:
- częste i nagłe uczucia gorąca,
- problemy z nadmierną potliwością,
- podenerwowanie, ciągły niepokój, irytacja,
- drżące ręce,
- nagła i niekontrolowana utrata masy ciała,
- zwiększony apetyt,
- częste biegunki,
- przyspieszona akcja serca, napady kołatania serca,
- ogólne osłabienie mięśni,
- nadmierne wypadanie włosów,
- zaburzenia widzenia, wytrzeszcz,
- problemy z menstruacją i płodnością.
Musimy jednak pamiętać, że objawy nadczynności tarczycy nie zawsze są takie same. W dużej mierze zależą od wieku i stanu zdrowia konkretnej osoby. Im jesteśmy starsi, tym objawy są łagodniejsze i trudniejsze do zauważenia. Z reguły u osób starszych ograniczają się do problemów z kołataniem serca oraz z układem krążenia.