Podobnie jak ma to miejsce w przypadku każdej zmiany, nasz mózg również dostosowuje się do zmiany czasu. Wykorzystując swoje zdolności adaptacyjne i plastyczność, mózg jest w stanie przystosować się do nowych sytuacji. Maciej Jonek, psycholog z Uniwersytetu Dolnośląskiego DSW, wyjaśnia jak zmiana czasu z letniego na zimowy wpływa na kondycję naszego mózgu.
Nasze mózgi są unikalne pod względem preferencji dotyczących rytmicznego i powtarzalnego funkcjonowania. Niektóre osoby mają układy nerwowe, które preferują codzienną rutynę – takie, które cenią regularne godziny budzenia się i wykonywanie podobnych czynności w podobnych okolicznościach. Z drugiej strony, są osoby, które wolą sytuacje spontaniczne i nieregularne. Dla tych osób, które cenią rytmiczne i regularne życie, zmiana czasu może być trudna do zniesienia. Natomiast dla tych, którzy cieszą się spontanicznym i nieprzewidywalnym stylem życia, zmiana czasu może nawet nie być zauważalna. Ciekawe jest to, że niezależnie od naszych indywidualnych preferencji, nasz mózg rozpoznaje czas za pomocą trzech specyficznych sygnałów.
Pierwszym z tych sygnałów jest kąt padania światła oraz ilość dostępnego światła. To pozwala nam, patrząc na otoczenie przez okno lub będąc na zewnątrz, mniej więcej określić, jaka jest pora dnia.
Kolejnym sygnałem, który pomaga naszemu mózgu określić czas, jest monitorowanie stanu naszego organizmu. Nasz system nerwowy ocenia stopień naszego zmęczenia na podstawie aktywności mięśni, ścięgien i całego ciała. Te informacje zwiększają się w ciągu dnia. Dzięki temu możemy porównać nasze obecne zmęczenie do typowego dla danego momentu dnia – na przykład około godziny szesnastej, kiedy to zazwyczaj czujemy się już wykończeni i chcielibyśmy wrócić do domu.
Ostatnim źródłem informacji wykorzystywanej przez nasz mózg do orientacji w czasie jest ilość wykonanych czynności. Niektórzy z nas mają zwyczaj wykonywać 5-6 zadań przed południem, inni wykonują jedno duże zadanie, a jeszcze inni skupiają się na jednym małym zadaniu. Dodatkowo niektórzy z nas liczą ilość zadań wykonanych przed i po posiłkach. Korzystając więc z tych trzech źródeł informacji: kąta padania światła, stopnia zmęczenia i ilości wykonanych zadań, nasz mózg jest w stanie zorientować się w czasie.